Gecen sene hersey daha farkliydi evde sorunlarimiz vardi. Evlilik, okul,is adaptasyon sorunlari vsvs..
Bu sene ise hersey daha baska. Okulu ve evliligi yurutmeyi ogrendim ( bu sene biticek belki de onun rahatligi var ustumde belkide)
Evlilige alistim yada oyle diyelim en iyisi.
Zaten esimle cocukluktan beri beraberiz ama evlilik en zor kismi oldu. Askerlik, okullar, farkli sehirlerde olmamiz bunlar daha basitti diyebilirim.
Evlilikte biraz zeka konusuyor artik. Sevmenin yetmedigi zamanlar da zekanizla onu alt edebiliyorsunuz.
Birseyi isterken ikna edebilmek zor is gercekten. Cunku erkekler cabuk sıkılıyorlar, ne hissettigini anlamkta zorluk yasiyorlar yaada anlamaya bile calismiyorlar.
Benim kociisim turk koca 2.0 sanirim. Bana cok zorluk cikarmiyor kirmiyor beni ama yinede zor yani.. ev islerinde yardim eder, eve gec geldigim zamanlarda yemek hazirlar bulasiklari yerlestirir. Bunlari ayda yilda birde yapsa hosuma gidiyor. :)
Bu biraz da benim zorlugumdan kaynaklaniyor sanirim. Birseyi yapmayi kafama koydugum zaman o yapilacak!!
Oyle buyuk isteklerden bahsetmiyorum tabi ki herkes sınırlarini bilmeli.
Bizim evin bir slogani vardir onu da paylamak isterim " evin beyni benim., sen dusunmek senin isin degil , sen benim yapamadigim seyleri yaparsin. Mesela agir kaldirmak yada matkap kullanmak vs. "
bencillce gelebilir ama oyle bu duruum erkeklerdn ince dusunmelerini beklememek lazim. Cunku genelde dusunmezler direk yaparlar, cogu zamn fikir bile almazlar.
Onu da ogrettim esime :) tabi ki bazen beklentiye girebiliyor insan. " benim niye haberim yok. Bana neden sormadin.. ben ben benn.... " karsiliginda " oofff askim abartiyosun " diye bir atasozu kivaminda cevapla karsilasiyorum ama olsun.
Herseye ragmen sevmek sevilmek cok guzel.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder