39 haftalık muayenemde çatı kontrolüm vardı. O sabah doktora tek başıma gittim çünkü eşimin arkadaşı da kendi karısını kontrole götürecekti :) ortalık hamile kaynıyordu:)
Çatı kontrolüne tek başıma gittim. Çok korkuyordum acıyacak diye ama umduğum gibi çıkmadı. Doktorumun elinin hafifliğinden mi yoksa kendimi kasmamamdan mi bilmiyorum hiç acımadı. Doktordan çıkıp durağa yürürken kasiklarimda bi ağrı vardı. Ben muayene yüzünden olduğunu düşündüm ve üzerinde fazla durmadım.
Eve geldiğimde çamaşırımda kırmızı lekeler buldum ama internetten öğrendiğime göre çatı muayenesinden sonra bu lekelenmeler çok normaldi. Akşama kadar geçmezse doktora gideriz diye düşündük.
Akşam eşim eve geldiğinde kendimde bi gariplik hissettim. Ilık ılık birşey akıyordu? Aha geliyor galiba dedim ama eşim çok rahattı:) kontrol ettiğimde ıslaklığın çok olmadığını sızıntı şeklinde olduğunu gördüm. Eşyalarımızı hazırladık ve hastaneye yola çıktık. Yürüdükçe şu gelmeye devam ediyordu damla damla.
Bu sırada annem ankaradan yanıma geliyordu ve ona haber vermedik. Biz hastaneye gittiğimiz de eşim annesini ve babasını aramış onlar hastaneye gelirken annemi otogardan aldılar. Yani annem tam doğuma denk geldi :) annem gelmeden dogurmayacam diyordum ki doğurmadım:)
Hastanede kendi doktorum yoktu ( iyi ki de yoktu :)) nöbetçi doktor kontrol etti çatımın mikemmeeell olduğunu normal doğum yapabileceğimi söyledi. E tamam zaten biliyorduk ama suyun sızıntı şeklinde geldiğini eve gonderemeyecegini ancak açılmamın olmadığını söyledi. Hemen yatış işlemleri yapıldı normal doğum için hazırlıklar başladı . Sancı odasına gittik damar yolu açıldı, suni sancı ve serum takıldı.
O sırada sancı odası cümbüş olmustu. Esimin annesi babasi ve kardesi ile annem odada bana sinir harbi yasatiyordu. Hastane eve çok yakın olduğu için anneleri eve yolladım. Eşim ve gorumcem kaldılar benimle. Sancılar ilk başta hiç hissedilmiyordu ancak nst De 100 lerce geziyordu. Suratsız ebem 2. Doz sancıyı da vurduktan sonra kasıklarımın ağrısından duramaz duruma geldim. Tekrar nst ye bağlandım ve bebeğin kalp atışlarını alamadık. İşte burada kabus başladı benim için...
Ebe hemen doktoru aradı. Bana oksijen verildi serum hızlandırıldi, üstümde bulunan takılar çıkartıldı ve acil sezeryana alındım. Bu sırada yanımda olan eşim ve görümcemi yatış işlemleri için muhasebeye gönderdiler çok acil bir işmiş gibi..
Tek başıma o hazırlık anında ne yaşadığımı ben biliyorum. Korkudan ölecek duruma gelmiştim. Bebeğin kalp atışları alınmıyordu... allah kimseye yaşatmasın evlat acısı ve korkusu..
Apar topar ameliyathaneye indirildim..
O sırada annemlere haber vermiş eşim onlarda geldiler. Ben ameliyattan çıktığımda ilk sorduğum soru " bebek iyi mi olmuş "
Doktorum gözyaşlarımı siliyordu bölük porcuk hatırladığım anılarımda..
Odama gittiğimden ve ayıldıktan sonra bebeğimi getirdiler yanıma. Tam kendimde olmadığım için birşey anlamamış olabilirim ama yüzüne baktıkça içime içime aktı sevgisi. O benimdi..
2 gece hastanede yattık bebeğimi de emzirdim, kendi kendime de kalktım yataktan.. dikişlerimi biraz zorlamisim ödem olmuş ama şuan da iyiyim:)
Doğumun üzerinden 28 gün geçti , hamileyken aldığım 20 kilodan geriye 7 kilo kaldı onlarda en kısa zamanda gidecek:) beni v3 lohusalikta yaptığım diyeti takip etmek isterseniz instagram hesabımı takibe almanız yeterli. Bir sonraki yazım da görüşmek üzere..
Çatı kontrolüne tek başıma gittim. Çok korkuyordum acıyacak diye ama umduğum gibi çıkmadı. Doktorumun elinin hafifliğinden mi yoksa kendimi kasmamamdan mi bilmiyorum hiç acımadı. Doktordan çıkıp durağa yürürken kasiklarimda bi ağrı vardı. Ben muayene yüzünden olduğunu düşündüm ve üzerinde fazla durmadım.
Eve geldiğimde çamaşırımda kırmızı lekeler buldum ama internetten öğrendiğime göre çatı muayenesinden sonra bu lekelenmeler çok normaldi. Akşama kadar geçmezse doktora gideriz diye düşündük.
Akşam eşim eve geldiğinde kendimde bi gariplik hissettim. Ilık ılık birşey akıyordu? Aha geliyor galiba dedim ama eşim çok rahattı:) kontrol ettiğimde ıslaklığın çok olmadığını sızıntı şeklinde olduğunu gördüm. Eşyalarımızı hazırladık ve hastaneye yola çıktık. Yürüdükçe şu gelmeye devam ediyordu damla damla.
Bu sırada annem ankaradan yanıma geliyordu ve ona haber vermedik. Biz hastaneye gittiğimiz de eşim annesini ve babasını aramış onlar hastaneye gelirken annemi otogardan aldılar. Yani annem tam doğuma denk geldi :) annem gelmeden dogurmayacam diyordum ki doğurmadım:)
Hastanede kendi doktorum yoktu ( iyi ki de yoktu :)) nöbetçi doktor kontrol etti çatımın mikemmeeell olduğunu normal doğum yapabileceğimi söyledi. E tamam zaten biliyorduk ama suyun sızıntı şeklinde geldiğini eve gonderemeyecegini ancak açılmamın olmadığını söyledi. Hemen yatış işlemleri yapıldı normal doğum için hazırlıklar başladı . Sancı odasına gittik damar yolu açıldı, suni sancı ve serum takıldı.
O sırada sancı odası cümbüş olmustu. Esimin annesi babasi ve kardesi ile annem odada bana sinir harbi yasatiyordu. Hastane eve çok yakın olduğu için anneleri eve yolladım. Eşim ve gorumcem kaldılar benimle. Sancılar ilk başta hiç hissedilmiyordu ancak nst De 100 lerce geziyordu. Suratsız ebem 2. Doz sancıyı da vurduktan sonra kasıklarımın ağrısından duramaz duruma geldim. Tekrar nst ye bağlandım ve bebeğin kalp atışlarını alamadık. İşte burada kabus başladı benim için...
Ebe hemen doktoru aradı. Bana oksijen verildi serum hızlandırıldi, üstümde bulunan takılar çıkartıldı ve acil sezeryana alındım. Bu sırada yanımda olan eşim ve görümcemi yatış işlemleri için muhasebeye gönderdiler çok acil bir işmiş gibi..
Tek başıma o hazırlık anında ne yaşadığımı ben biliyorum. Korkudan ölecek duruma gelmiştim. Bebeğin kalp atışları alınmıyordu... allah kimseye yaşatmasın evlat acısı ve korkusu..
Apar topar ameliyathaneye indirildim..
O sırada annemlere haber vermiş eşim onlarda geldiler. Ben ameliyattan çıktığımda ilk sorduğum soru " bebek iyi mi olmuş "
Doktorum gözyaşlarımı siliyordu bölük porcuk hatırladığım anılarımda..
Odama gittiğimden ve ayıldıktan sonra bebeğimi getirdiler yanıma. Tam kendimde olmadığım için birşey anlamamış olabilirim ama yüzüne baktıkça içime içime aktı sevgisi. O benimdi..
2 gece hastanede yattık bebeğimi de emzirdim, kendi kendime de kalktım yataktan.. dikişlerimi biraz zorlamisim ödem olmuş ama şuan da iyiyim:)
Doğumun üzerinden 28 gün geçti , hamileyken aldığım 20 kilodan geriye 7 kilo kaldı onlarda en kısa zamanda gidecek:) beni v3 lohusalikta yaptığım diyeti takip etmek isterseniz instagram hesabımı takibe almanız yeterli. Bir sonraki yazım da görüşmek üzere..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder