Aralık 2016 dan selamlar herkese :)
en son ağustosta yazmışım çünkü hayatımda bir çok şeyin değiştiği bir dönemi atlatmışım şimdi geri dönüp baktığımda :)
Öncelikle son aylarda bebek düşündüğümüzden bahsediyim istiyorum ama biraz da evlilik özgeçmişi olsun bu yazım :) 29 haziran 2013 de evlendik ancak ben henüz üni. bitirmediğim için ve kocaeli de okuduğum için ( servisle istanbula gidip geliyordum ) bu sürede çocuk düşünmedik e zaten de yaşımız da gençti sonuçta 23 yaşında evlenmişim :)
ama ben çocuk manyağı bir çekilmez olarak çokta çekilmez değildim tabii ki :) adetimin her gecikmesinde testler yapmaya başladım " aa hamilemiyim acaba ? korkuyorum ama bi yandan da istiyorum " lar çoğalmaya başladı ve bu süreçte okulu da bitirdim..
Mezun olduktan sonra işe başlamadan çocuk yapmamak ve bu süreçte de kpss ye hazırlanmak konusunda da anlaştık kocişimle. aslında ikimizde çocuk manyağı bir çiftiz ama mevzu kendi çocuğun olunca sanki daha yapacağın çok iş varmışta yetiştiremeyecekmişsin gibi geliyor :) kısaca başkasının olanı çok kolay seviyorsun :)
Neyse 2016 kpss ye de girdim fena olmayan bir puan aldım ama zaten burda da bi isyan etmişliğim vardır bir kaç post geriden okuyabilirsiniz ;)
Baktım benim bu sürede bi gazetede iş bulacağım yok ve 15 temmuz gibi bir olay yaşandı ortalık karışık atamalar gecikecek, yaş olmuş 26 ulan ne ara çocuk yapcam ben ? isyanlara başladım tabi :D
Tamam çok uzatmıyorum korunmayı bıraktıktan 3 ay sonra hamile kaldım süppprriiiizzzzzzz!!!!!
Pozitif !!!!
5 haftalık gebelik
tabi bunu öğrendiğim hafta biz tatile çıkacaktık arabayla önce ankara ya sonra antalyaya gittik adam akıllı denize bile giremedim sanki minik nohutcuğa birşey olacakmış gibi :))
neyse keseyide tatildeyken pimpirikli bir anne adayı olarak hastane hastane gezerken gördük ama henüz kalp atışları yoktu:)
sonra efendim geri dönüş yoluna çıktık ama benim bulantılar tiksinmeler başladı. hamilelik hastalık değil diyenler bunu ilk kez hamile kalanlara söylemesinler lütfen. bir kere bile kusmadım ama benim için bile çok zordu. allah kolaylık versin :)
7 haftalık gebelik
istanbula döndük ama benim annem harici kimseye söylemedik ( anneme söylediğimden de eşimin haberi yoktu ! e annem o benim tabii ki söyleyecektim!) çünkü kalp atışları vs bir sürü olay vardı kadınlar kulübünden de okuduğum türlü kötü senaryolarıda bir nevi yaşıyordum.
eşimin teyzesine hastanede geçmiş olsuna gittiğimiz bir akşam acilde muayene olmak istedim ( iyi halt ettim!!) ama doktor ( asistan :/) "kese var, bebek yok, kalp atışı yok yarın polikliniğe gidin" demez mi ?? aha da bana kadınlar kulübünde geçen uykusuz geceler göründü milletin yaşadığı türlü hikayelerden boş gebelik vs vs bir sürü kötü senaryo ile kafamı doldururken bende işe başlamış oldum..
özel bir hastanede diş polikliniği sorumlusu olmuştum ama hamilelik ve yorgunluk pek anlaşabilen şeyler değillerdi.. ( bu hikayede ayrı mevzu )
8. hafta gebelik
malum hastanede çalışıyorum ama hamile birini kimse işe almaz diye bende gizledim bu durumu. zaten daha gebeliğin başlarındayım e birde bebek görünmedi herşey olabilir diyerek reklam etmek istemedim ama hastanenin kadın doğum doktoruna da kontrol için gün aldım. neyse efenim işte o gün benim minik nohutcuğum göründü yaklaşık 9 mm civarıydı. demek ki benim o haftam boşuna kabus gibi geçmişti ve lanet olasıca asistan bebeğimi resmen görmek istememişti. bunun başka açıklaması olamazdı. :( sonuçta 9 mm de olsa kocaman bir bebekti o benim için :)
Devamı yarın ;))
